ჩემი და ნიას ათი წელიწადი

აქედანვე ვიტყვი, რომ ამბავი, რომელსაც აქ წაიკითხავთ, ფაქტობრივად ისე წარიმართა, როგორც წერია. სინამდვილეში ყველაფერი ასე იყო. მცირე დეტალების გამოკლებით. ის მცირე დეტალები მხოლოდ იმისთვის დავამატე, რომ ოდნავ, ასე ვთქვათ, მარილი ჰქონოდა ამ წასაკითხ მასალას. და კიდევ - თუ ძალიან გაინტერესებთ ამბის დასასრული, როგორც ასეთი, სექსი საშოში (ან სხვაგან) პირდაპირი შეღწევით არ გვქონია. ამიტომ, Happy end-ების მოყვარულებს თავისუფლად შეუძლიათ, თავი აარიდონ ამ ამბის წაკითხვას და რომელიმე სხვა ამბავი წაიკითხონ. არა, არც მწარე დასასრული ჰქონდა, ამიტომ, თავად აირჩიეთ. სიტყვა ოდნავ გამიგრძელდება, ასე, რომ, მოკალათდით თქვენს ეკრანებთან, მობილურებია თუ სხვა. ჩემი სახელის ხსენებას აქ აზრი არ აქვს, ამბის განვითარებაში არავითარი როლი აქვს. აი მისი - კი. მოდით, შევცვლი სხვა სახელით, მაგალითად - ნიათი. იყო ადრე ერთი სხვა ნია, რომელიც, რომ იტყვიან, ბევრს დაბოზაობდა და საერთოდ, არის ამ სახელში რაღაც ლამაზიც და აღმგზნებიც. მოკლედ, ეს ნია ახლო ნათესავი იყო, იყო რა არის. ძალიან ახლო. ამიტომ ეს ამბავი ზუსტად რომ ინცესტების კატეგორიას მიეკუთვნება. ადრეული მოზარდობის დროიდან ჩავდიოდი სოფლად, ნათესაობაში. ნია ორი წლით უფროსი იქნებოდა. ხომ იცით, ბავშვებშს შორის მორიდებულობას ადგილი ნაკლებად აქვს, ამიტომ, სახლში ადგილის სიმცირის გამო, ვიღაც ვიღაცებს ერთ საწოლში გვეძინა. უფრო სწორად - ერთმანეთის გვერდზე მდგარ საწოლებზე. მახსოვს, ერთ ზაფხულს რომ ჩავედი, ისიც ზღვიდან ახალი დაბრუნებული იყო. კანი გვარიანად დაეწვა და გვერდით რომ დაწვებოდა და იფრცქვნიდა, მივშტერებოდი ახლოს. საერთოდ, ადამიანის კანი განსაკუთრებული ფენომენია და საკუთარი საოცარი ხიბლი აქვს და ალბათ, არ არის საჭირო იმის თქმა, რომ შენი აღგზნებისას დიდ როლს თამაშობს. არა, მაშინ არაფერი მომხდარა. დაიწყო სხვანაირად და მოულოდნელად. რატომღაც, რაღაც მომენტში, ნიამ ჩუმად შემიყვანა სახლის ერთ-ერთ ოთახში და აი მერე არ მახსოვს, როგორ ხდებოდა, მაგრამ დაახლოებით ასე იყო - ნახე ახლა როგორ იქნებაო. ოდნავ დაიხარა (ჩემზე ოდნავ მაღალი იყო) და პირდაპირ ტუჩებში მაკოცა. არ დავიწყებ ახლა ბანალურად იმის აღწერას, ვაი ეს რა იყო და წარმოიდგინეთ, რა ვიგრძენი-თქო დაასე შემდეგ. მთავარი ისაა, რომ ეგ არ უნდა ექნა. აი მაგით მიმაჩვია მერე. დღეს რომ დროის მანქანა მქონოდა და დავბრუნებულიყავი მაგ ასაკში, მაგ მომენტში, მაგას აღარ გავაკეთებდი. იმ დროიდან მოყოლებული, გავიყვანდი ჩემით ჩუმად სხვა ოთახში, სანამ სხვები, ვთქვათ, ისხდნენ და ტელევიზორს მისჩერებოდნენ ან ისე უბრალოდ დავადგებოდი სადმე და თუ ვიცოდი, რომ რამდენიმე წამი ახლომახლოს არავინ გამოჩნდებოდა, ჩავეხუტებოდი და ვკოცნიდი. მოსწონდა კი, აშკარად მოსწონდა. მეც მომწონდა, იმიტომ, რომ ჩემთვისაც პირველი კოცნები იყო. ჰო, ვისაც მაინც გაინტერესებთ, რით დამთავრდა და არ გაქვთ სურვილი ამ ამბის წაკითხვას დრო დაუთმოთ, გეტყვით, რომ ქორწილის ღამემდე ქალიშვილობა შეინარჩუნა - მშვენივრად. იმედია, დავაკმაყოფილე თქვენი ინტერესი. მაგრამ იმ კოცნებს სხვა რამე მოჰყვა. გავიდა ის ზაფხული, დადგა შემდეგი. ნელ-ნელა მკერდის ფორმები რომ ეცვლებოდა და რომ ჩავდიოდი და სულ ახალ-ახალ სიურპრიზებს მახვედრებდა - ამ მხრივ - მეც მეტი ამბიციები მიჩნდებოდა. ბუნებრივია, თავიდან არ ვბედავდი უფრო წინ წაწევას, მაგრამ რაღაც მომენტში გარდაუვალი გახდა. ერთ მომენტში, როგორც იქნა, მკერდზეც ხელი შევახე, სრულყოფილად - მიუხედავად იმისა, რომ ჯერ ბოლომდე ჩამოყალიბებული და ჩამოსხმული არ ჰქონდა. მაგრამ, ჩემდა გასაოგნებლად, ყველაფერს ფრთხილად მიჩვენებდა და, მართალია, ზერელედ, მაგრამ ისე მიხსნიდა, რომ ყველაფერი გასაგები იყო. აკი ვთქვი, თავად ნაღდი სექსი ქორწინებამდე მართლა არ ჰქონია. მაგრამ, სავსებით შეიძლება, რომ სადმე სტუმრობისას ბევრ რამეს ითვისებდა ნაცნობებისგან - ინფორმაციის მხრივ ან იმდროინდელი პორნოები ჰქონდა ნანახი ვიდეოზე და ბევრი რამე იცოდა. მეტად გაიწაფა ამ მხრივ. მაგალითად, მიჩვენებდა, მკერდზე როგორ მოვფერებოდი და კიდევ კერტებზე როგორ შევხებოდი - გინდ ხელით, გინდ - ენით. ან კისერზე როგორ მეკოცნა. მეც მეტი რა მინდოდა, მივადგებოდი და ვწოვდი და ვწოვდი. როცა სართულზე არავინ იყო ან ახლომახლოს, იმ შემთხვევაშიც. უცებ აიწევდა და დავუწყებდი. ძალიან აღაგზნებდა, როგორც ჩანს. ბევრს ხომ საკუთარი მგრძნობიარე ზონა აქვს. შეიძლება მკერდზე ეფერო და ბევრი არაფერი იგრძნონ, ასეთებიც არიან, რაოდენ უცნაურიც არ უნდა იყოს. მოკლედ, ასეუბრალოდ ლოკვა ლოგიკას მოკლებული იყო და რაღაცნაირად გადავწყვიტეთ ერთმანეთზე ხახუნით გაგვეგრძელებინა ყველაფერი. ბუნებრივია, მიუხედავად იმისა, რომ საკმარის დონეზე მქონდა უკვე, ჩვეულებისამებრ, ერექცია, ის უფრო კმაყოფილდებოდა ჩემზე ხახუნით, ვიდრე მე. მაგ დროს ვიქნებოდი ასე 18-ს და სინამდვილეში, მასტურბაციაც ჯერ არ მქონდა ათვისებული. აი იმისთვის კი მარტივი იყო. ხახუნ-ხახუნში რაღაცას გრძნობდა, საბოლოო ჯამში და სიამოვნებდა. ჰო და ასე გაგრძელდა წლები. რაღა უნდა დაგვემატებინა, რითი უნდა გაგვემრავალფეროვნებინა? აშკარა იყო, რომ სოფლად მცხოვრებს, ქორწინებამდე რამე სახის ღრმა სექსი არ აწყობდა და მეც ვიცოდი, რომ არ იქნებოდა ასეთი მცდელობა სწორი. აქ უკვე საერთოდ სარწმუნოების საკითხს მივადექით და უნდა ვთქვა, რომ, მართალია, მაშინაც ეკლესიურობით დიდად არ დავიკვეხნიდი, იმ დროსაც ვხვდებოდი, რომ მორალური კუთხით ასეთი საქციელი არასწორი იქნებოდა. მაგრამ ერთმანეთისთვის რაღაც სიამოვნების ასე, ირიბად მინიჭებაში არანაირ პრობლემას არ ვხედავდი. როგორც აღმოჩნდა, არც ის. ქალაქშიც ჩამოდიოდა ხოლმე. ზამთარ-ზაფხულ გამოჩნდებოდა სტუმრად. ერთხელ ძალიან ციოდა და ჩემთან იყო. მივუჯექი საწოლზე და, ბუნებრივია, უარი არ უთქვამს გახახუნებების მორიგ სერიაზე. კარგად გავთბით, როგორც კი ერთმანეთს მივეხუტეთ. ისე, ყოველთვის ზემოდან უყვარდა. მართალია, ხოლმე იღლებოდა, მაგრამ თუ რამე მახსენდება და სასიამოვნოა, აი ზუსტად ის არის, მაგის მკერდი ჩემ ცხვირწინ როგორც ქანაობდა. მიუხედავად ყველაფრისა, არასოდეს გამჩენია სურვილი, მასთან ჩამეხადა და მისთვისაც იგივე მეთხოვა, რომ ისე, უბრალოდ შევხებოდი. სანამ ერთ დღეს… ჰო, ერთ დღეს. ქალაქში ხდებოდა ეს ამბავი. სტუმრობდა, როგორც ხშირად ხდებოდა. შინ არავინ იყო (რამდენიმე საათით) ჩვენ გარდა. შუქი არ იყო და არაფრის კეთების გამო წამოწვა დივანზე და სიცარიელეში იხედებოდა ასე - სად იყო მობილური ან რამე სხვა? მე ბოლთას ვცემდი ბინაში, ვფიქრობდი, რით მომეკლა დრო. ბუნებრივია, პასუხი თავისით მეწვია. გვეწვია, უფრო სწორად. უთქმელად მივუწექი გვერდზე დივანზე და, ალბათ პირველად ცხოვრებაში, კონკრეტულად დავადე ხელი იქ და დავუზილე გარედან. ანუ ტრუსიკის ზემოდან. მიუხედავად ამისა, მაინციღგზნებოდა. მოსწონდა. კი იყო შეფუთნული და გახდაც ეზარებოდა. ამ დროს მეორე ხელი შევუცურე გრძელყელიან ზედაში და უკვე გამაგრებულკერტიანს ხელი ვტაცე. ასე ვაგრძელებდი, მაგრამ, უკაცრავად - ეს უკვე ჩემი სტუდენტობის ასაკი იყო და, ბუნებრივია, ფიზიკურად და ბიოლოგიურად ისე ვიყავი, რომ არ მსურდა, ამ მორიგ მცდელობას ლოგიკური დასასრულის გარეშე ჩაევლო. მარტივ ენაზე რომ ვთქვათ - კარგად გათავება მინდოდა. და იმისთვისაც მინდოდა, მესიამოვნებინა. ასე გრძელდებოდა რაღაც ხანი - თვითონ არ შემხებია, ალბათ, არ იცოდა, რა შეეძლო, გაეკეთებინა. მაშინ გადავწყვიტე, მინიშნებების გარეშე მემოქმედა. ვუთხარი ზუსტად იგივე, რასაც ვფიქრობდი - ყველაფერს თავისი დასასრული უნდა ჰქონოდა და უაზროდ რაღაც ადგილების ზელვას და ხახუნს ჯობდა, რაღაც ისეთი გაგვეკეთებინა, რაც ბოლომდე გვასიამოვნებდა ყოველგვარი რისკის გარეშე. ამიტომ ხელი ჩავუცურე ტრუსიკში ღრმად და უკვე დასველებულ შორისს შევეხე. მერე ვუთხარი, რომ არაფერი მოხდებოდა თუ უბრალოდ ჩავიხდიდი და ის იგივეს მე გამიკეთებდა - ერთმანეთში ინტიმური ადგილების შეყოფა-გამოყოფის გარეშე. იმასაც ესიამოვნებოდა და მეც. რაღაც ხანი უარს ამბობდა და არც მიზეზს მეუბნებოდა, რატომ. მე ვუთხარი, რომ მალე სახლში მარტო აღარ ვიქნებოდით, დრო გვეწურებოდა და თან არ ვჩერდებოდი, თითით აღგზნებას ვუმატებდი. მიხვდა, რომ ვეღარ ძლებდა. ნელა წამოდგა დივანიდან. მაგის წამოდგომა და ჩემი წამოჯდომა ერთი იყო. ვტაცე ხელი და მუხლებზე დავიჯინე, ჩემსკენ ზურგით. ხელი ამჯერად ქვემოდან შევუყავი ზედაში, მეორეთი კი კოლგოტები ჩავუწიე. კი იყო სიცივე ირგლივ, მაგრამ ისე ვხურდებოდით, რომ საკმარისად გათბებოდა. რად გინდაო, მაინც უნდა ავიწიო მალეო, ნუ მხდიო. გახდა ეზარებოდა. არაფერი ვიცი, მე-თქი. დრო ცოტა გვაქვს და მოდი, ეს ერთხელ ცოტა სხვანაირად ვქნათ-თქო. ჯანდაბასო. მაინც ნელა იხდიდა. ვხედავდი, დროს ვკარგავდით ასეთი ტემპით, ამიტომ ისევ ჩემკენ წამოვწიე, ზედა სწრაფად ავხადე და ბიუსტჰალტერიც შევუხსენი უკნიდან. ტანი უკვე ძალიან მხურვალე ჰქონდა, მკერდზე კვლავ რომ შევეხე, ხელის გულზევე ვგრძნობდი მისი ძლიერ გულისცემას. ოდნავ გავოფლიანდი მაგ დროისთვის და იმაზეც ვფიქრობდი, რომ შესაძლოა, არც თუ სასიამოვნო სუნი მქონდა,მერიდებოდა. მაგრამ იმას, ეტყობა, არც უფიქრია ამის შესახებ, ისე სიამოვნებდა ყველაფერი. შარვალი და ტრუსიკი ჩავიწიე და რაღაცნაირად ხელი წავაღებინე იქით, სადაც საჭირო იყო. თავდაპირველად მორიდებული იყო, მერე კი აიწყვიტასავით - ყოველ შემთხვევაში, ბევრი არ უფიქრია და რაც ვთხოვე, იმას აკეთებდა ჩემი პენისით. ბოლო დეტალები რჩებოდა. გავიძრე თბილი ზედა, ბოლომდე მოვისროლე საკუთარი შარვალ-ტრუსიკი და მისი ტრუსიკიც მოვაშორე. ოდნავ ამოხოხდა და მუცელზე დამაჯდა. მაშინ კი გვარიანად შევუბერეთ. ცალი ხელით კარგად ვუხეხავდი სულ დასველებულ გადმოფურჩქნულ ყვავილს - რომელსაც თავისი მიმხედავი ეყოლებოდა ადრე თუ გვიან, მაგრამ იმ წამს მცირედით ჩემი გახდა. ასე ვაგრძელებდით. ისიც კარგად ჩამეჭიდა ასოზე და როგორც შეეძლო, ამუშავებდა ისე, რომ ორივენი გახურებული ვიყავით ბოლომდე. ალბათ, ორ გააფთრებულ ორთქლმავალს ვგავდით, მით უმეტეს, რომ გვეჩქარებოდა კიდეც. მეორე ხელით მკერდს არ ვეშვებოდი. პირით ვერ ვწვდებოდი - ზურგით ისე იყო ჩემზე მიკრული, რომ მსიამოვნებდა და ასე მსურდა, მყოლოდა ბოლომდე და არსად გამეშვა. როგორც მოსალოდნელი იყო, მე ჩემი უფრო ადრე მოვამთავრე და ლამის წამოიყვირა, როდესაც თბილი სპერმა ხელზე გადმოენთხა დიდი რაოდენობით, მაგრამ მე დროზე დავიჭირე და ვთხოვე, არ გაეშვა. სჯობდა, ისევ თავის ხელზე დაეგროვებინა, ვიდრე იატაკზე დაეწუწა. არ ვიცოდი, რაზე მეფიქრა - იმ წამს ორგაზმმა გადამყლაპა, მაგრამ ისიც მახსოვდა, რომ თავად არ უგრძნია ის, რაც მეც. ან მიახლოებული მაინც. შემოვხვიე ასე უკნიდან ხელები და გავაქანე სწრაფი ნაბიჯით ბნელი აბაზანისკენ. ხელებზე რაც ჰქონდა, მოვაბანინე (სანამ იბანდა, კისერზე ვეამბორებოდი და კვლავ მკერდზე ჩავჭიდებოდი), იქვე ჩემი ასოდანაც ნარჩენები ჩამოვიბანე და უკან წამოვიყვანე. ახლა რა გინდაო. რა მინდოდა და შემოვისვი ისევ მუცელზე, როგორც მანამდე და მერე უკვე ლამის გონების დაკარგვამდე ვუზელდი. იმდენი ვქენი, რომ ისიც სრულ ორგაზმამდე ავიყვანე, თან ყველგან, სადაც ხელ-პირი მიმიწვდებოდა, ვეალერსებოდი. ზემოდან დამემხო (ზურგით). ძალა დაკარგული ჰქონდა, ამ დროისთვის ჩემი ასო, კვლავ მუშა მდგომარეობაში დაბრუნებული, მაგრად ებჯინებოდა ლამის კუდუსუნთან. როდესაც ტალღამ გადაუარა, ერთი ეს თქვა- აბა რა გიყოო? გადმობრუნდა და მითხრა, დაწექი დივანზე წესიერადო. დავწექი ჩვეულებრივად ზურგზე. ზემოდან დამაჯდა ისე, რომ ცალი ხელით ასოს წვდებოდა. თავად ოდნავ ქვემოთ ჩაიწია და თითქოს ისე ჩანდა, რომ ვერ მივწვდებოდი ყველაფერს, მაგრამ მერე დაიხარა ჩემკენ და მკერდიც ბოლომდე ჩამოიწია. ერთ ნაბიჯში იყო ქალობისგან, ისე გამოიყურებოდა თავიდან ბოლომდე და ერთი ის ვიფიქრე, როდემდე გაძლებდა. ავდექი და ვწუწნე და ვწუწნე მკერდი, რამდენიც შემეძლო. მისმა ხელმა კი ამასობაში მეორედ მასიამოვნა და მერე უკვე, სრულიად უძლურნი, ლამის გავითიშეთ. ბუნებრივია, რომ ასეთი პროცედურების მერე ძილი მერეოდა, მაგრამ თავი წესრიგში უნდა მოგვეყვანა. სანამ ის აბაზანაში სანთლის შუქზე საკუთარ თავს უვლიდა, მე ჩემსას მივხედე და დივანის გადასაფარებელიც მივწი-მოვწიე. გამოვიდა. ჩამოჯდა. რა მეთქვა? ყველაზე პირველი, რაც აზრად მომივიდა. ხომ მოგეწონა-თქო? უფ ერთიო, ჯერ ოდნავ გაღიზიანებულად თქვა. მერე ჩაეცინა, ამოისუნთქა და თავი მხარზე დამადო...და ამ დროს შუქიც მოვიდა. ტელევიზორი ახმაურდა, მე ჩემი ოთახისკენ წავიწიე. მერე შინ სხვები დაბრუნდნენ. გავიდა კვირა ან ოდნავ მეტი და შევიტყვეთ, რომ გაპარულა ვიღაცასთან ერთად. დღესაც მშვენიერი ოჯახი ჰყავთ. და, მართალია, ალბათ, ორივეს სისულელედ მიგვაჩნია ჩვენი ექსპერიმენტები, ვინაიდან და რადგან ხოლმე ძველ წლებს იხსენებს, საინტერესოა - აი ამ ოხუნჯობებზე რას ფიქრობს? ან რა უნდა იფიქროს - შეცდომა იყო თუ უმწიკვლო გართობა, ბევრს მოსდის. ჰო, ერთი ის არის კიდევ, რომ მაგ დროისთვის მეც ამომივიდა ყელში საკუთარ მუჭასთან ნაცნობ-ახლობლობა. იმ „ნახევარსექსიდან“ ორი კვირის შემდეგ თავი ამოვყავი რაღაც შეკრებაზე, სადაც, მართალია, ოდნავ არასიმპათიურ, მაგრამ პუტკუნა და გემრიელ მკერდიანთან დავემშვიდობე იმ ჩემს მუჭასთან გატარებულ წლებს. ეგ უკვე სხვა ამბავია (თან მისთვისაც პირველი იყო), მაგრამ განსაკუთრებულად სასიამოვნო მოსაგონი ამ ამბავში არაფერია - ასეთები, როგორც იტყვიან, ვედრო ლარად არის.

ამ ისტორიაზე კომენტარები არ არის