ეს ისტორია აქ არ არის დასაწერი, მაგრამ იძულებული ვარ. მოკლედ ერთი გოგოა, ჩემი კლასელი იყო პირველი კლასიდან მეთორმეტემდე. ეს გოგო ძალიან შემიყვარდა, პირველად მეხუთე კლასში გამიჩნდა გრძნობრბი მის მიმართ, ამავედროულად რაც წლები გადიოდა მით უფრო ძლიერდებოდა ჩემი გრძნობები მისდამი. ნუ მე არ ვუმხელდი, რომ მიყვარდა და ყურადღებასაც არ ვაქცევდი, სინამდვილეში კი მის გამო თავსაც გავწირავდი, ნებისმიერ დრის მომენტში. ის რომ შემომხედავდა, თითქოს შიგნიდან რაღაც ამოუცნობ ტკივილს და თან სულიერად ამაღლებულ სიამოვნებას ვგრძნობდი. ვიცოდი რომ არ ვაინტერესებდი და არც შემიწუხრბია დიდად, ამიტომ მიზნად დავისახე, რომ წარმატებული ადამიანი გავმხდარიყავი, მისი სიყვარული მაძლევდა ძალას, რომ გადამელახა ჩემი წარმატებისაკენ მიმავალ გზაზე აღმართული ბარიერები. ნუ კარიერა ავიწყვე, მაგრამ თავს ყოველთვის არასრულფასოვნად ვგრძნობდი. ღამით მისზე ფიქრებში მეძინებოდა. სიზმრები მიყვარდა, რადგან ის მესიზმრებოდა ხოლმე, იქ მაინც ვიყავი თვითდაჯერებული და სიყვარულიც ბევრჯერ ამიხსნია. ღიმილით ვიღვიძრბდი, ის არ მშორდებოდა სანამ არ გავათვისცნობიერებდი, რომ სიზმარი იყო. არადა მინდოდა ბანკეტზე მეთქვა ყველფერი, მეთქვა, რომ ის ერთადერთი იყო, მეთქვა რომ არ შემეძლო მის გარეშე, მაგრამ სიამხდალემ მძლია. გავიდა რამდენიმე წელი მე ამერიკაში წავედი სასწავლებლად, დავამთავრე წარჩინებით და იქვე დავყავი რამდენიმე წელი. ვმუშაობდი ძალიან პრესტიჟულ და მაღალანაზღაურებად სამსახურში, ეხ ნეტავი ფულით შემეძლო ამ სიყვარულის გაქარვება. ვხვდებოდი, რომ ამ ყველაფრის ასე გაგრძელება აღარ შეიძლებოდა. მოხდა დაუჯერებელი რამ, გავიღვიძე ერთ მშვენიერ დილას და გადავწყბიტე, რომ...
გაგრძელება იქნება თუ დაგაინტერესათ თუ არადა ჯობია აქ შევწყვიტო
კომენტარის დამატება
კომენტარის დასატოვებლად საჭიროა გაიაროთ
ავტორიზაცია
ვებგვერდის სარგებლობის შემთხვევაში, თქვენ ადასტურებთ Cookie ფაილების გამოყენებას. დამატებითი დეტალებისთვის გაეცანით ჩვენს Cookie პოლიტიკას
ვებგვერდის სარგებლობის შემთხვევაში, თქვენ ადასტურებთ Cookie ფაილების გამოყენებას. დამატებითი დეტალებისთვის გაეცანით ჩვენს Cookie პოლიტიკას