სოფია... (დასასრული)

სოფია ძალიან ლამაზი იყო. უბრალო კაბა ეცვა მაგრამ ისე უხდებოდა ყველაფერი გამოკვეთილი ჰქონდა. გაპრანჭული იყო, ჩემთვის გამოეწყო. მიმყავდა მანქანა და თან გვერძე გახედვის მეშინოდა, თავს ვეღარ ვიკავებდი, ერთი სული მქონდა სასტუმროში მიმეყვანა, რომ მისით დავმტკბარიყავი. გზად ბენზინი ჩავასხი და რომ გამოვცდი ცოტა ისევ გავაჩერე მანქანა. ხელი ხელზე მოვკიდე და ყელში ვაკოცე, საოცარი სუნი ჰქონდა, ისეთი ლამაზი იყო, როგორც არასდროს. მერე ფეხზე ავაყოლე ხელი და ტუჩებში ვაკოცე. მივხვდი, რომ თავს ვეღარ ვიკავებდი და მაშინვე თავს ძალა დავატანე და გავჩერდი, აბა ჩემს საყვარელ ქალს პირველ ღამეს მანქანაში, ხომ არ გავატარებინებდი. დავქოქე მანქანა და გზა გავაგრძელე. როგორც იქნა მივედით სასტუმრომდე უკვე გათენებას იწყებდა მაშინვე ნომერში შევიყვანე და უკნიდან მოვეხვიე. ყელში კოცნა და მთელს ტანზე ხელების ფათური დავუწყე. ძალიან აღვიგზენი შემოვატრიალე, გული გავუხსენი და მკერდში ჩავუყავი თავი, თან კაბის ქვეშ ხელები შევუცურე და ტრაკზე ვეფერებოდი. მერე საწოლზე დავსი, საცვალი გავხადე და კაბის ქვეშ შევუყავი თავი. ვიგრძენი მისი კანკალი. ეკალმა დააყარა და ინსტიქტურად თავზე მომაჭირა ფეხები. ავაყენე და კაბა გავხადე, მერე ლიფი, მთლიანად გავაშიშვლე, ძალიან დაიმორცხვა. მკერდზე აიფარა ხელები და თავი ჩაღუნა. შიშველი სილამაზე. ლამის გავაფრინე. მოვეხვიე და სახე დავუკოცნე, მერე წელზე მოვხვიე ხელი, და დავუწყე ნაზად მოფერება. მივიყვანე ისევ საწოლამდე და გადავაწვინე. ძალიან მორცხვობდა. თვალებში ვერ მიყურებდა და მე ეს უფრო აღმაგზნებდა იმიტომ, რომ ასეთ მორცხვ და უმანკო გოგოსთან პირველად ვიყავი. საწოლზე გადავაწვინე და მის ნესვივით ძუძუებს დავეწაფე. მთელი სხეული დავუკოცნე. მერე ავდექი. მხოლოდ ზემოდან მქონდა გახდილი და უკვე ისე მქონდა ამდგარი მეგონა შარვალს გავხევდი. გავიხადე მთლიანად და, რომ დაინახა ჩემი "მშვენება" თვალებზე აიფარა ხელები და ტირილი დაიწყო. მე დამშვიდება დავუწყე. ნუ გეშინიათქო და თან ვკოცნიდი და ვაწყნარებდი თან მეცინებოდა აღარ ვიცოდი რა გამეკეთებინა. არ მინდოდა რამე დამეძალებინა. თანდათან დაწყნარდა ხვევნა-კოცნაში. მერე მივადე და ცოტახანს ვუსვამდი სანამ შევუდებდი, რომ სიამოვნება ეგრძნო და არა ეგრევეგიჟივით მიმერჭო, რომ მერე ტკივილის გარდა ვეღარაფერი ეგრძნო. თანდათან მივაჭირე და უცებ ამ სიამოვნებაში შევუდე. ცოტა გამიჭირდა. უცებ ტკვილისგან ამოიკვნესა და ხელები მთელი ძალით მომიჭირა, მთელი ძალით მებაღუჭებოდა თან ყრუდ კვნესოდა. მე აღარ გავჩერებულვარ და თან საალერსო სიტყვებს ვეუბნებოდი და თან სახეს და ტუჩებს ვუკოცნიდი, რომ არ დაძაბულიყო, დამშვიდებულიყო და სიამოვნება მიეღო. ნელ-ნელა მგონი სიამოვნებდა, მე ბოლომდე გადავეშვი და ძალიან ძლიერად ვჟიმავდი. ვიგრძენი, რომ გაათავა და მალევე მეც შიგნით შევუთავე. უკვე გათენებული იყო ასე, რომ შუადღემდე ამ დღეში ვიყავი, არ მოვასვენე. სოფოს უკვე ვატყობდი აღარ შეეძლო ძალიან დაღლილი იყო. ბოლო გავათავე და შევეშვი. ჩავეხუტე ჩავკოცნე და დავიძინეთ. მალევე ტელეფონის ზარი მაღვიძებს და დედაჩემი: სად ხარ მოგკლავ". მე: ცოლი მოვიყვანე სად ვიქნები. თურმე სოფოს სახლში წერილი დაუტოვია, რომ ჩემთან ერთად წამოვიდა და დილით მამამისმა, რომ ნახა მაშინვე ჩემებთან მივარდა და იყო ერთი ამბავი. დედაჩემი გაგიჟებული მიყვიროდა ტელეფონში დააბრუნე ეგ გოგოვო. ცოლად მოვიყვანე თქვენ ხოარ გაგიჟდით სად უნდა დავაბრუნოთქო. თან აივანზე გავედი, რომ სოფოს არ გაღვიძებოდა და ეს ყველაფერი არ მოესმინა. ისინი იქიდან ცეცხლებს ყრიდნენ მე კიდე აქედან ვეკაიფებოდი დაწყნარებულიყვნენ და მზითებზე ეფიქრა მამამისს (ხუმრობით). ოთახში, რომ შევედი სოფოს გაღვიძებოდა და მკითხა გაიგესო? კი გველეშაპი უკვე მივიდა ჩვენთანთქო... არ ინერვიულო სხვა რაღა გზა აქვს მამაშენსთქო. სამი დღე ვიყავით ლოპოტაზე. სამი არაჩვეულებრივი დღე. არაფერი აღარ გვახსოვდა. დღე დავსეირნობდით, ხან ცხენებით, ხან ველოსიპედით და ვერტმფრენითაც კი ვიფრინეთ, ან აუზზე ვიყავით. ღამე კი ნეტარება იყო. ყოველ ღამე ვტკბებოდი ამ მშვენიერებით. სოფო ბრწყინავდა, მე მისი ნაღვლიანი თვალები პირველად ვნახე ასე გაბრწყინებული და გამოცოცხლებული. გავიდა სამი დღე. ჩემებმა უკვე იცოდნენ, რომ უნდა წამოვსულიყავით და სუფრებს და რაღაც უბედურებებს აპირებდნენ, მე კიდე ამ ტრადიციული დაუსრულებელი ქეიფების არც ატანა მაქვს და არც თავი, მაგრამ სხვა გზა არ იყო უნდა მივსულიყავით. ლოპოტიდან, რომ წამოვედით გზად სიღნაღში შევიარეთ სოფოს დავათვალიერებინე დაერთგან თვალი მოვკარი საჰაერო ბურთს სადაც ტურისტები დაფრინავდნენ. სოფო იქვე მაღაზიაში შევიყვანე სპეციალურად ვუთხარი წყალი იყიდე და ახლავე მოვალთქო, გავარდი ინსტრუქტორთან მოველაპარაკე ფული გადავუხადე აფრენისთვის და ვუთხარი ჩვენი რიგი, რომ მოვა მოვალთქო. სოფო გამოვიყვანე მაღაზიიდან და ისე, რომ ბურთი არ დაენახა მეორე მხარეს გავიყვანე და იქვე დავბოდიალობდით სანამ რიგი არ მოგვიწევდა. ინსტრუქტორი დავინახე მეძებდა აქეთ გამოვიდა და, რომ დამინახა ხელი დამიქნია მოდიო. სოფოს ხელი ჩავჭიდე და, რომ მივუახლოვდით, სანამ ბურთი გამოჩნდებოდა თვალებზე ხელი ავაფარე და ფრთხილად ავიყვანე ცოტა, რომ ავფრინდით მაშინ გავუშვი თვალებზე ხელი და რეაქციას დავაკვირდი. სიხარულისგან მეცხრე ცაზე იყო, მე კი მის ბედნიერ კისკისს არაფერი მირჩევნია. წამოვედით საგურამოში, რომ მივედით სახლში სუფრა, მთელი ჩემი ოჯახი და ჩემი მეგობრები დაგვხვდნენ. ცოტახანში სოფოს მამა და ბებიაც მოვიდნენ. სოფო ძალიან დაბნეული იყო მამასთან შეხვედრის ეშინოდა. მე კიდე მივედი და ხელი ჩამოვართვი, თვითონ გადამეხვია მხარზე ხელი მომარტყა და მოგვილოცა, მერე შვილსაც მოეხვია და ცრემლები წამოსცვივდა. სამი დღე დაუსრულებელი სტუმრიანობა გვქონდა, უკვე აღარ შემეძლო. მოვკიდე სოფოს ხელი და ბათუმში წავედით. 1 თვეში ქორწილი გვქონდა. სოფო ძალიან მალევე დაფეხმძიმდა და გოგონა გაგვიჩნდა. ქალობაში შესვლა ისე მოუხდა მასზე ლამაზი არავინ მგონია. უფრო დამშვენდა და დაიხვეწა. რაც შვილი შეგვეძინა, ხომ საერთოდ გადავირიე მათი ყურებით. შემიძლია საათობით ვიჯდე და ვუყურო ორივეს ერთად. ერთი სული მაქვს სახლში როდის მივალ ხომე როცა ადრე სახლში საერთოდ არ ვიყავი. არვიცი ამათზე, დიდი ბედნიერება არაფერია...

ამ ისტორიაზე კომენტარები არ არის