თეა, ანუ დედა, 42 წლისაა, დაახლოებით 170 სანტიმეტრის სიმაღლის, დახვეწილი ქალური ფორმებით. ვერ ვიტყვი, რომ ულამაზესია, მასზე ლამაზი ამავე ასაკის ქალებიც მინახავს, მაგრამ დედას რაღაც განსაკუთრებული ხიბლი აქვს. მისი მანერა, საუბარი და ხმის ტემბრი რაღაც საოცარია. იფიქრებ, რომ თავისი სექსუალური და ნაზი ხმით მღერის. ამას იმიტომ არ ვამბობ, რომ მისი შვილი ვარ, სხვებიც ამბობენ. ახალგაზრდობაში უამრავი თაყვანისმცემელი ჰყავდა და არც ახლა ჰყავს ცოტა.
სამსახურში ხშირად ხვდება ყვავილები და მასზე შეყვარებული მამაკაცების ამურული წერილები, რომლებზეც თავად ძალიან იცინის ხოლმე. რა თქმა უნდა, სიამოვნებს, რომ ამ ასაკშიც მამაკაცები ამდენ ყურადღებას უთმობენ. თავს ისევ ახალგაზრდად მიიჩნევს და შესაბამისადაც ეცვა. მის გარდერობში უამრავია სპორტული ელასტიკი, კედები, მოკლე კაბები და ა.შ. დედაჩემის გარდერობის აღწერა ცოტა მეუხერხულება, მაგრამ ისეთ თემას ვყვები, რომ გარდერობის აღწერის უხერხულობა რა მოსატანია იმასთან შედარებით. ბევრი რომ არ გაწვალოთ, ერთ ამბავს მოგიყვებით. მანამდე ცოტა შესავალსაც გავუკეთებ.
დედას ძალიან უყვარს საზღვარგარეთ დასვენება. ზაფხულობით, შვებულებისას, აუცილებლად მიდის საბერძნეთის, თურქეთის ან ეგვიპტის კურორტებზე და გემრიელადაც ირუჯება. მე მაინცდამაინც არ მიყვარს უცხოეთი, ამიტომ იშვიათად მივყვები ხოლმე, თუმცა ძალიან მენატრება, როცა იქ საკმაოდ დიდხანს რჩება. არც სამსახურში სთხოვენ მალე დაბრუნებას. კომპანიის მეწილეა დირექტორთან, ანუ ბიძაჩემთან ერთად, და, მოკლედ, როგორც იტყვიან, „გულაობენ“.
2020 წელს დედა ეგვიპტეში იყო, მთელი თვე-ნახევრით. იქ გაუცნია უცხოელი ბიზნესპარტნიორები. იმათ ისე მოსწონებიათ მისი პროექტები, რომ ორკვირიან მოგზაურობაში წაიყვანეს მალდივის კუნძულებზე, ბიზნესშეხვედრებსა და წვეულებებზე, რა თქმა უნდა. ასე რომ, დედას საკმაოდ შეაგვიანდა, თუმცა სკაიპი და ტელეფონი ამიფეთქა რეკვებით. აგვისტოს ბოლოს, როგორც იქნა, მისი წამოსვლის დროც დადგა. აეროპორტში მე და მამა დავხვდით, ბარგი წამოვაღებინეთ და სახლში მოვედით. საკმაოდ ცხელოდა, ყველას მოკლეები გვეცვა. მამამ თქვა: „მოდით, საღამოს სადმე გავისეირნოთო“. დედაც დაეთანხმა: „აბაზანაში შევალ, წყალს გადავივლებ, დავისვენებ და მერე, რაც თქვენ გინდათ, ის ვქნათო“. მე ტელევიზორს ვუყურებდი, დედა აბაზანაში შევიდა, მამამ კი თქვა: „სანამ დაისვენებს, მე ძმაკაცთან მივალ, ცოტას დავლევთო“. „არ დააგვიანო!“ – მივაძახე. მანქანაში ჯდებოდა უკვე, არ ვიცი, გაიგონა თუ არა. როგორც მიხვდით, „ძმაკაცთან ცოტას დავლევ“ ქეიფში გადაიზარდა და საკმაოდ შეაგვიანდა. თუმცა არა მარტო მას – დედაც აღარ გამოდიოდა აბაზანიდან. ასე ხშირად იქცევა ხოლმე. რა ვქნათ, ყველას გვიყვარს შხაპი და აბაზანა.
როგორც იქნა, გამოვიდა – უკვე დაბანილი, დავარცხნილი, ჩაცმული. მივედი და ჩავეხუტე: „როგორ მომენატრე, დე!“ – მეთქი. ისიც ჩამეხუტა: „ჩემი პატარა ბიჭი როგორ გაზრდილა ასე მალე!“ – თქვა. თმაზე სასიამოვნო არომატი ჰქონდა, რამაც ცოტა არ იყოს აღმაგზნო. „მოდი, ახლა მე დავიძინებ, დაღლილი ვარ. მამაშენიც მოვა ამასობაში და მერე სადმე წავიდეთ“, – თქვა. „კარგი“, – ვუთხარი. საძინებელ ოთახში ავიდა, მე კი დაბლა დავრჩი, სამზარეულოში, ისევ ტელევიზორს ვუყურებდი. რაღაც ფილმი გადიოდა, ვერ ვიხსენებ. მერე ყველაფერი ისე მიყოლებით და სწრაფად მოხდა, ფილმი საერთოდ დამავიწყდა.
უცებ ისევ ის სურნელი ვიგრძენი ცხვირში, რომელიც დედას თმაზე ასდიოდა. ალბათ ტანსაცმელზე გადმომივიდა. დავყნოსე მაისური და უზომოდ მესიამოვნა – მსუბუქი და ტკბილი სუნი იყო. საღამომდე საკმაოდ დიდი დრო იყო დარჩენილი, სამი საათი მაინც. თან ამ სეზონზე გვიან ღამდება. რაღაც ალკოჰოლის დალევა მომინდა. რაღაცას ვგრძნობდი – რაღაც სურვილს, უცხოსა და აქამდე უგრძნობს. მაცივარი გავაღე – არაფერი იყო, ლუდიც კი. ალბათ, მამაჩემმა ყველაფერი დალია. საძინებელში, სადაც დედას ეძინა, შენახული კონიაკი მეგულებოდა. ბევრი აღარ მიფიქრია, კიბეზე ავედი და საძინებლის კარი ფრთხილად შევაღე.
ფანჯრებზე ჩამოფარებულმა ფარდებმა ოთახი ჩაბნელებულიყო. მთელ ოთახში იგრძნობოდა ის არომატი. საწოლს გავხედე – დედას თხელი ზეწარი ეხურა, მუცელზე იწვა. კარადასთან მივედი, ნელა გავაღე, თაროებში ხელი ავაფათურე, თან დედას ვუყურებდი, ხომ არ იღვიძებდა. ოდნავ შეიშმუშნა და ფეხი გაამოძრავა. როგორც იქნა, მივაგენი კონიაკის პაწაწა ბოთლებს და გამოვიღე. გამოღებისას მინამ წკარუნის მაგვარი ხმა გაიღო, რაზეც კინაღამ გული ამომივარდა. ისევ გავხედე დედას, რომელიც ჩემკენ გადმობრუნდა. ალბათ, ხმა გაიგონა. თვალი ხელით მოისრისა და შეშინებულმა შემომხედა. პირი დააღო. ჩაბნელებულ ოთახში ნამძინარევმა ვერ დამინახა და, ალბათ, ქურდი ვეგონე. დაბნეულმა და შეშინებულმა ვერც კი იკივლა – პირზე ხელი აიფარა და საწოლზე უკან გაიჩოჩა. მივხვდი, რასაც ფიქრობდა, ამიტომ კარადას მოვცილდი, ბოთლი ზურგს უკან დავმალე და ხმა გავეცი:
„დე, მე ვარ, ნუ გეშინია!“
ჩემი ხმა რომ გაიგონა, შვებით ამოისუნთქა: „უჰჰ, როგორ შემაშინე! ქურდი მეგონე. აქ რას აკეთებ?“
„მმ, რაღაცას ვეძებდი“, – ვუპასუხე.
„რატომ გამაღვიძე? რას ეძებდი ჩემს საძინებელში, მით უმეტეს?“ – მკითხა. გაბრაზებული სახე მიიღო. ვხვდებოდი, რომ ძალით ბრაზდებოდა წეღანდელი შოკის შემდეგ. ხმაზე ეტყობოდა ნაძალადევი გაბრაზება. ჩამეღიმა.
„ისეთს არაფერს. თან უკვე ვიპოვე – კონიაკის პატარა ბოთლი. დალევა მინდოდა და სამზარეულოში არაფერი იყო დარჩენილი. მამას სულ დაულევია“, – ვუთხარი. აქ თვითონაც გაეცინა.
„უყურე მაგას! ეგ ალკოჰოლის დიდი მოყვარულია. ისე, მე რატომ არ უნდა დავლიო, ვითომ? მომეცი აქ ეგ ბოთლი“, – მითხრა. ერთწამიანი ყოყმანის შემდეგ ბოთლი გამოვაჩინე, თავი მოვხსენი და მივაწოდე. საწოლიდან წამოიწია, ცალი ხელით ზეწრის პირი დაიჭირა და პენუარჩაწეულმა მკერდზე აიფარა. მეორე ხელით ბოთლი გამომართვა და პირთან მიიტანა. შეჩერდა და შემომხედა: „შენ არ გინდოდა? ამისთვის არ შემოხვედი?“ თავი დავუქნიე – მართალი იყო. მომაწოდა: „სულ არ დალიო, მოსვი და დამიბრუნე. ეს ცოტა დამრჩა, უნდა ვიყიდო კიდევ“, – მითხრა და თვალი ჩამიკრა. გავუღიმე, მოვსვი და ვიგრძენი, როგორ ჩამეწვა გულ-მუცელი. შევტორტმანდი – ცალკე ემოციური დაძაბულობის და ცალკე ძლიერი კონიაკის გამო. შემატყო, რომ ცუდად ვიყავი და მითხრა: „რა გჭირს? მოდი, საწოლზე ჩამოჯექი“. ხელი შუბლზე დამადო: „როგორი ცხელი ხარ! სიცხე ხომ არ გაქვს? მაგრამ ისე ცხელა, როგორ არ იქნები ცხელი...“ – თქვა და კონიაკი მოსვა.
უცებ, არ ვიცი როგორ, არც მიფიქრია – ისე ჩავეხუტე და ყურთან ჩავჩურჩულე: „ძალიან მომენატრე, დე...“ და ბეჭებზე მაგრად შემოვაჭდე ხელები. თვითონაც ჩამეხუტა: „მეც ძალიან მომენატრეთ...“ – თქვა და რაღაცნაირად ჩაისუნთქა, თითქოს უჭირდა სუნთქვა. ამ მომენტში მივხვდი, რომ მის პენუარიან, ნახევრად შიშველ მკერდს ვეხებოდი მკერდით. ამან გამთიშა. უხერხულობა ვიგრძენი. თვითონაც მიხვდა და ხელები მომაშორა. სახეში შემომხედა. ჩემი ხელები ისევ მის ბეჭებზე იყო. შევხედე – დედა ისეთი უმწეო და საყვარელი ჩანდა, ცოტა დაბნეულიც. სახე მის სახესთან სულ ახლოს მქონდა, ლამის ცხვირებით ვეხებოდით ერთმანეთს. უფრო ახლოს მივუტანე სახე და ლოყაზე ვაკოცე. გაეღიმა, ესიამოვნა, თვალები დახუჭა.
„ძალიან მოგნატრებივარ...“ – თქვა.
„კი, დე, ძალიან, ძალიან...“ – ვუპასუხე. სახე მის კისერში ჩავრგე და გავინაბე. თვითონაც ჩამეხუტა, გულზე მიმიკრა. კისერზე ცხვირს ვუსვამდი და შიგადაშიგ ვკოცნიდი. ამან აღაგზნო, სუნთქვა გაუხშირდა, თუმცა ხელები მომაშორა. ჩემი სახე ხელებით დაიჭირა და თვალებში შემომხედა. პაუზა ცოტა გაგრძელდა.
„რას აკეთებ?“ – მკითხა.
„გეხუტები და გეფერები, დე...“ – ვუპასუხე. ერთიანად ვკანკალებდი, თვალებში მიბნელდებოდა.
„დედას ეგრე ეფერებიან?“ – გაეღიმა და ისე მკითხა, მაგრამ მე უკვე არაფერი მესმოდა. ჩემს სახეზე შემოჭდობილ მის თითებს ვაკოცე, მისი სახე დავიჭირე და ტუჩებზე დავეკონე.
ტუჩებზე ვკოცნიდი, ენას ვუსვამდი ტუჩის კუთხეებზე, ვცდილობდი მის სწორ და მსხვილ ტუჩებს შორის ენით შემეღწია. ხელები დამიჭირა, გამიძალიანდა, და უცებ ვიგრძენი, როგორ ამეწვა ლოყა. მოქნეული სილისგან ხელი მკრა, უკან გადავვარდი და საწოლზე დავეცი ზურგით. ღრმად და ხმამაღლა სუნთქავდა. იყვირა:
„რას აკეთებ? შეიშალე? სულ გაგიჟდი? მე დედაშენი ვარ...“ – გაოცებული და შეშფოთებული მიყურებდა.
უხმოდ შევხედე, თავი ჩავღუნე: „მაპატიე, დე, თავი ვერ შევიკავე. ისე მენატრებოდი, ისე...“ – და ამოვიქვითინე. მისი ხმა დამშვიდდა.
„კარგი, არაუშავს, ხდება ხოლმე. მოდი ჩემთან“, – მითხრა. შევხედე – თვალები სველი ჰქონდა, მიღიმოდა. ახლოს მივიწიე, ხელები გამომიწოდა. ჩავკიდე და გულზე მივიკარი მისი მტევნები. თბილი და ნაზი ხელები ჰქონდა. გული სწრაფად მიცემდა. შემომხედა, შემდეგ, არ ვიცი, რა დაემართა...
თვითონ ჩამეხუტა მაგრად, მომეკრა, თავი მკერდზე დამადო და ნაზი ხმით ჩამჩურჩულა: „ვერ წარმოიდგენ, რა ვიგრძენი, როცა ჩემს კოცნას ცდილობდი. ძლიერი და ნამდვილი კაცის ხელები ჩემს ზურგსა და ბეჭებზე... ასეთი ვნებით ჩემი კოცნა არავის უცდია“, – თქვა და ტუჩებზე ტუჩები გამისვა. თვალები დავაჭყიტე. ახლა მე მივიღე უზარმაზარი შოკი. ვეცადე ავყოლოდი კოცნაში, მაგრამ ვერ ვახერხებდი. თვალები გახელილი ჰქონდა, მიყურებდა. ენას ისე ოსტატურად მიტრიალებდა პირში, მე თვითონ ვეღარაფერს ვახერხებდი. ჩემს ენას თავის ენას უსვამდა, ნერწყვს მწოვდა და ბეჭებზე შემოჭდობილი ხელებით ცდილობდა ჩემთვის მაისური გაეძრო. მივეხმარე და თავად გავიძრე.
ზეწარი ჩამოვარდნილი ჰქონდა მკერდზე, მხოლოდ წელს ქვემოთ ეფარა. მის პენუარს ვტაცე ხელი, ავზიდე და გავაძრე. არ ვიცი რატომ, მაგრამ დედაჩემის სამი ზომის ძუძუები ულამაზესი მეჩვენა. მე ხომ მათ 17 წელია აღარ შევხებივარ. მკერდზე დაიხედა და ჩაეღიმა: „გინდა მოეფერო?“ თავი დავუქნიე. ხელი კანკალით გავიწოდე და მარცხენა ძუძუზე მივადე. რბილი, თბილი და ძალიან სასიამოვნო იყო. პირი მივიტანე ახლოს, ვნებისგან დაბერილ კერტზე ტუჩები მივადე და ძუძუს თავი პირში ჩავიდე. ნაზად ვწოვდი, ვცდილობდი, ვარდისფერი დვრილი მთლიანად ჩამედო პირში. თავზე ხელი დამადო, მიღიმოდა: „თურმე, როგორ მოგნატრებია დედის ძუძუ, შვილო“, – თქვა. თვალები მილულა და ძუძუ სახეზე ოდნავ მომაჭირა. ხელით მეორე ძუძუზეც მოვუალერსე და მკერდის კოცნა-კოცნით ახლა იქეთ გადავინაცვლე. სახეში ავყურებდი, ვხედავდი, მოსწონდა, რომ ძუძუებს ვწოვდი. ცხვირს გავუსვი, ავლოკე მკერდზე და ყელში ვაკოცე. ჩაიკისკისა, მოეწონა. ტუჩებზე გადავედი. ღრმად და ვნებიანად ვკოცნიდით ერთმანეთს. ამ დროს არ ვფიქრობდი, რომ ეს დედაჩემი იყო, საკუთარი მშობელი, რომლის ტუჩებსაც ენით ვასველებდი და ენას ვწოვდი.
ხელები მისი მკერდიდან ქვემოთ ჩავაცურე, ზეწარს ჩავავლე და დავქაჩე. დედამ ორივე ხელი სტაცა ზეწარს და პირიქით გაქაჩა. შევხედე – მისი თითები ნელ-ნელა მოდუნდა და ზეწარი თითებს შორის გაუსრიალდა. ბოლომდე გადავაძრე და მრგვალი, ნაზი და სავსე თეძოები გამოვუჩინე. ცოტა დაირცხვინა თითქოს და ხავერდის ვიწრო ტრუსზე მარცხენა ხელი აიფარა. ხელი წავავლე და გავაწევინე. ათრთოლდა, კანკალებდა. ხელი გამაშვებინა, თავად წამავლო და თითები სასირცხვილო ბაგეებთან მიმატანინა. ხმაც ისევე უკანკალებდა, როგორც სხეული. თვალებში ცრემლი ედგა.
„იცი? შენ აქედან გამოძვერი. ისეთი პატარა და საყვარელი იყავი, ისე მიყვარდი, ისე, შვილო... ახლაც ძალიან მიყვარხარ, მაგრამ ყურადღებას ვეღარ გაქცევ. სულ სამსახურში ვარ, ვიღაც სულელ კაცებს ვუღიმი. საკუთარი შვილი კი უყურადღებოდ დამრჩა. მოდი ჩემთან, მოდი დედაშენთან...“
კინაღამ გავთიშე, ისე ვიყავი. გული საშინლად მიცემდა. უფრო ახლოს მივიწიე და თეძოებზე ხელები წავავლე აქეთ-იქეთ. წინააღმდეგობა არ გაუწევია, პირიქით, ფეხები მიატყუპა და ტრუსის გახდა დაიწყო. ხელი წავავლე, გავაშვებინე ტრუსზე და თავად გავხადე. მუხლებამდე ჩამოვუწიე და ბოლომდე გავაძრე. ფეხებში ხელები წავავლე და ფართოდ გავუშალე...
გაგრძელება იქნება.